Και οι δύο πρέπει να μοιραστούν την ευθύνη αυτή του γονιού. Ίσως οι γυναίκες να είναι πιο κοντά στη πραγματικότητα και στο τί θα επακολουθήσει εξαιτίας όλων των ψυχολογικών και σωματικών αλλαγών που περνάνε οι ίδιες. Γρήγορα θα δημιουργηθεί μία σχέση μεταξύ των δύο, τόσο ξεχωριστή που μόνο η ‘μαμά to be’ μπορεί να εξηγήσει.
FAMILY
Αναρωτιέμαι πόσο διαφορετικά βιώνουνε μία μέλλουσα μαμά και μπαμπάς τον ερχομό του πρώτου τους παιδιού. Είναι τρομακτικό και αγχωτικό, και σίγουρα μια εμπειρία που θα τους αλλάξει τη ζωή. Σίγουρα θέλει κάποιο καιρό να συνηθίσουνε στην ιδέα.. Θυσίες πρέπει να γίνουν, και το πρόγραμμα να προσαρμοστεί γύρω απο το παιδί.
Mετά την επιβεβαίωση του γιατρού και τα πανηγύρια, η πραγματικότητα κτυπά: ‘θα γίνεις μαμά’… στα αλήθεια αυτή τη φορά.. Τα πάντα θα αλλάξουν, αφού πλέον ξεκινά τώρα μία καινούργια εποχή. Δεν είναι παράλογο αν περνούνε σκέψεις όπως: ‘δεν ξέρω τί να κάνω’, ‘πώς θα τα βγάλω πέρα;’, ‘δεν ξέρω αν θέλω τόσες ευθύνες’, ‘ίσως δεν είμαι έτοιμη’, στο μυαλό μίας μέλλουσας μαμάς.
Η σχέση πατέρα-γιού μπορεί να θεωρηθεί πολύπλοκη. Ένας γιός λαχταρά να κερδίσει το σεβασμό του πατέρα του. Θέλει και χρειάζεται την αποδοχή του, καθώς επίσης και την αγάπη του. Δεν συνηθίζεται πατέρας και γιός να ανοίγονται και να μοιράζονται αισθήματα ή άλλες προσωπικές λεπτομέρειες.
Η μητέρα είναι πολύ σημαντική μορφή για το γιό της. Η σχέση τους είναι πολύ ξεχωριστή, κάτι σαν τη σχέση πατέρα-κόρης. Μπορεί ένα αγοράκι να θαυμάζει και να μιμήται τον πατέρα στους τρόπους του που επικοινωνεί με άλλους, πώς δείχνει τα αισθήματα του, πώς αντιδρά σε καταστάσεις, αλλά η μητέρα είναι αυτή που θα του μάθει πώς να είναι στοργικός και στοχαστικός άντρας.
Όταν ήσουνα 5 ήτανε η θέα σου. Έβαζες το κραγιόν της και τα σκουλαρίκια της και προσπαθούσες να περπατήσεις με τα τακούνια της. Ήθελες να είσαι όπως τη μανούλα σου. Μέχρι τα 13. Γιατί μετά έγινε η πιο ενοχλητική, ‘έξω-απο τα πράγματα-πλάσμα’ στον πλανήτη, που δεν αντέχεται.
Eκεί που νομίζανε πως πίασανε το νόημα του να είσαι γονιός, το παιδί μπαίνει στην εφηβεία. Ξανά απο την αρχή. Όλα μοιάζουνε να είναι τόσο δύσκολα, δεν ξέρεις τί είναι σωστό/λάθος, συνέχεια υπάρχουν φωνές και συζητήσεις, και άγχος αν θα καταφέρουν ποτέ να το ξεπεράσουνε. Για τα επόμενα 6 περίπου χρόνια δυστυχώς, θα πρέπει να δείξουν υπομονή. Μπορεί να ακούγεται απίστευτο, αλλά οι έφηβοι θέλουνε τους γονείς τους να είναι και φίλοι τους.
Σίγουρα πολλοί έχουν κάνει τη παρατήρηση ότι κάτι το ιδιαίτερο φαίνεται να συμβαίνει και να υπάρχει στη σχέση πατέρα-κόρης. Ένας μπαμπάς έχει τεράστια επίδραση πάνω στη κόρη του, αφού φέρει και το ρόλο του μέντορα στη ζωή της. Αντιπροσωπεύει σε αυτήν τί σημαίνει να είσαι άντρας, τί να περιμένει, τί να θέλει και τί να ζητά απο αυτούς (π.χ. σεβασμό, εκτίμηση). Μπορεί να εμπλουτίσει τη ζωή της και να τη βοηθήσει να νιώσει αυτοσεβασμό και να αποκτήσει αυτοεκτίμηση.
Η Τεκνοθεσία:
Θέματα και δυσκολίες για το υιοθετημένο παιδί και τους θετούς γονείς.
Η τεκνοθεσία αποτελεί την κατάληξη της επιθυμίας δύο ενηλίκων να αποκτήσουν παιδί, όταν όλοι οι άλλοι τρόποι δεν έχουν φέρει αποτέλεσμα. Είναι ταυτόχρονα και μια λύση για το ίδιο το παιδί, που αποφεύγει τις συνέπειες ενός προβληματικού περιβάλλοντος και τη ζωή στο ίδρυμα. Είναι μεγάλης σημασίας να αναφέρουμε κάποια απο τα θέματα που απασχολούν αποκλειστικά τα άτομα που εμπλέκονται σε αυτή τη διαδικασία, για να είναι καλύτερα προετοιμασμένοι στο μέλλον.